mr. J. van de Riet (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. / 030 - 785 2537)

Privaatrechtelijk overheidsoptreden bij erfpacht en algemene beginselen van behoorlijk bestuur

Het is vaste jurisprudentie dat het privaatrechtelijke overheidsoptreden genormeerd wordt door de algemene beginselen van behoorlijk bestuur (zoals het vertrouwensbeginsel, zorgvuldigheidsbeginsel, verbod van willekeur en détournement de pouvoir). Sinds het Ikon-arrest uit 1987 is het vaste rechtspraak dat ook de burgerlijke rechter privaatrechtelijk overheidshandelen direct toetst aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Indien een burger/ondernemer van oordeel is dat de overheid een dergelijk beginsel of meerdere beginselen schendt, ligt het volgens de Hoge Raad op de weg van de overheid om aan te tonen dat bijvoorbeeld een ongelijke behandeling in het concrete geval gerechtvaardigd is (zie bijvoorbeeld: Hoge Raad 27 maart 1987, NJ 1987, 727, AB 1987, 273, ECLI:NL:PHR:1987). De algemene beginselen van behoorlijk bestuur zijn inmiddels ook op grond van de wet (3:14 BW) van toepassing op privaatrechtelijk handelen van de gemeente. De gemeente is als overheidsorgaan gehouden het algemeen belang te behartigen en moet ook bij het uitoefenen van haar privaatrechtelijke bevoegdheden als erfverpachter voormelde beginselen in acht nemen. Artikel 3:1 lid 2 Awb schrijft voor “Op andere handelingen van bestuursorganen dan besluiten zijn de afdelingen 3.2 tot en met 3.4 van overeenkomstige toepassing, voor zover de aard van de handelingen zich daartegen niet verzet.” Door deze bepaling zijn derhalve (on)geschreven beginselen van behoorlijk bestuur van toepassing op dit privaatrechtelijk overheidshandelen.

Lees meer...

8 januari 2021, mr. D. Kohelet (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. / 06 42 38 38 45)

Trefwoorden: minimumduur, minimumperiode, opzeggen huurovereenkomst, tussentijds opzegrecht, bepaalde tijd, onbepaalde tijd, Wet doorstroming huurmarkt, WDH

Inleiding

Het is een fenomeen dat, met name in het middensegment van de huurmarkt, blijft opduiken: “de huurovereenkomst voor onbepaalde tijd met een minimumperiode”. Dat komt erop neer dat de huurder een minimale periode (die meestal één jaar bedraagt) van zijn huurcontract móét uitzitten. Dat moeten uitzitten is echter naar mijn mening pertinent in strijd met het Nederlandse huurrecht en dat is al helemaal zo na de inwerkingtreding van de Wet doorstroming huurmarkt (2016). Een maatschappelijk probleem dat aandacht verdient, zeker in een tijd waarin huurders het extra zwaar hebben en starters moeilijker dan ooit aan een koopwoning kunnen komen. Het is zonneklaar dat zulke huurovereenkomsten de zoveelste hinderpaal vormen voor de zoektocht van die groep naar een koopwoning en hoewel dat nooit onderzocht is, is het aannemelijk dat die laatste groep betrekkelijk vaak met dit soort huurovereenkomsten te maken heeft.

Lees meer...